Nadszedł czas, aby firmy ubezpieczeniowe zaczęły pokrywać koszty alternatywnych metod leczenia bólu

Leki opioidowe nie sprawdzają się w leczeniu bólu przewlekłego. Centrum Kontroli Chorób (CDC) opublikowało w marcu 2016 r. wytyczne oparte na przeglądzie opublikowanej literatury naukowej dotyczącej różnych strategii leczenia bólu przewlekłego. Podsumowując ustalenia CDC, nie znaleziono dowodów na to, że opioidy są skuteczne w leczeniu bólu przewlekłego. CDC stwierdziło jednak, że stosowanie alternatywnych strategii - takich jak terapia poznawczo-behawioralna, akupunktura, masaż leczniczy, fizykoterapia i inne - było przydatne w zapewnianiu ulgi.

Dla przypomnienia, ból przewlekły to ból trwający sześć miesięcy lub dłużej, a badania wykazały, że mózg odczuwa przewlekły ból fizyczny jako rodzaj bólu emocjonalnego. CDC stwierdziło, że większość badań dotyczących stosowania opioidów w leczeniu bólu przewlekłego trwała krócej niż sześć tygodni, co oznacza, że badania te nie mierzyły w ogóle wpływu opioidów na ból przewlekły.

Dlaczego więc wszystkie towarzystwa ubezpieczeń zdrowotnych nie płacą za leczenie, którego skuteczność została udowodniona?

Firmy ubezpieczeniowe być może niechętnie płacą za alternatywne metody leczenia bólu przewlekłego, ponieważ są one drogie, a ich prawidłowe wdrożenie wymaga czasu i cierpliwości. W krótkiej perspektywie bardziej opłacalne jest podanie tabletki. Przypuszczam też, że poleganie na terapiach farmaceutycznych jest zgodne z przyjętym paradygmatem funkcjonowania nowoczesnej opieki medycznej. Nikt nie kwestionowałby podawania tabletek, ale stosowanie akupunktury wydaje się czymś dziwnym. Interesujące jest to, że taki pogląd jest akceptowany, podczas gdy badania wykazują, że nie ma dowodów na skuteczność opioidów w leczeniu bólu przewlekłego, podczas gdy akupunktura i inne terapie działają.

Jeśli chodzi o to, czy leczenie opioidami bólu przewlekłego jest rzeczywiście tańszą opcją, zachęcam firmy ubezpieczeniowe do przyjrzenia się dziesięcioletnim kosztom leczenia opioidami pacjentów z bólem przewlekłym. Wielu z tych pacjentów nie uzyska odpowiedniej ulgi w bólu, ponieważ organizm przystosowuje się do długotrwałego stosowania opioidów. Co gorsza, pacjenci mogą być skłonni do nadużywania lub niewłaściwego stosowania przepisanych im leków, co wymaga leczenia ambulatoryjnego lub stacjonarnego zaburzeń związanych z używaniem substancji, co jest kosztowną propozycją. Pacjenci mogą również nadmiernie korzystać z usług pogotowia ratunkowego i innych usług opieki zdrowotnej, co często zdarza się osobom mającym problemy z używkami.

Po dziesięciu latach używania opioidów zdolność tych pacjentów do funkcjonowania w życiu codziennym prawdopodobnie się pogorszy. Jest mniej prawdopodobne, że będą mieli pracę. Może rozwinąć się u nich choroba psychiczna - zwłaszcza zaburzenia nastroju - która idzie w parze zarówno z długotrwałym bólem, jak i długotrwałym używaniem substancji.

Porównaj to z długoterminowym kosztem agresywnego leczenia osoby z bólem przewlekłym za pomocą terapii multimodalnej, takiej jak fizykoterapia, regularna akupunktura, masaż leczniczy i indywidualny plan odnowy biologicznej - np. wykupienie członkostwa w lokalnej siłowni, gdzie można regularnie ćwiczyć.

Wydaje mi się, że firmy ubezpieczeniowe uznałyby, że długoterminowe koszty leczenia bólu za pomocą opioidów będą znacznie wyższe niż w przypadku stosowania terapii multimodalnych. Początkowe nakłady na te terapie będą droższe, ale w dłuższej perspektywie będą tańsze dla firm ubezpieczeniowych i bardziej skuteczne dla pacjentów, którzy zauważą poprawę zarówno w zakresie bólu, jak i funkcjonowania.

Firmy ubezpieczeniowe mogą udowodnić, że się mylę, ale CDC jasno stwierdziło, że opioidy nie są skuteczne w leczeniu bólu przewlekłego. Dlaczego więc firmy ubezpieczeniowe nadal za nie płacą? Dlaczego nie płacą za terapie, które są skuteczne?

Kiedyś niechętnie o tym mówiłem, bo uważałem, że trzeba być w zgodzie ze standardowym myśleniem o leczeniu bólu. Problem polega na tym, że im dłużej się tym zajmuję, tym bardziej wierzę, że standardowe myślenie o leczeniu bólu przewlekłego jest po prostu błędne. W ciągu najbliższych dziesięciu lat sytuacja zmieni się diametralnie, ponieważ badania naukowe pozwolą odkryć dodatkowe niefarmakologiczne metody leczenia bólu przewlekłego. Firmy ubezpieczeniowe muszą przestać myśleć krótkoterminowo i spojrzeć na długoterminowe korzyści, zarówno pod względem kosztów leczenia, jak i lepszej jakości życia pacjentów, wynikające ze stosowania alternatywnych do opioidów metod leczenia bólu przewlekłego.